Onze Danique, de vrolijkheid zelve, was gisteren toch iets uit haar humeurtje! Heel de dag wilde ze bij me zijn, aan mijn been hangen, in mijn armen zitten, mijn ogen zien en ik was eigenlijk wel een beetje moe… Maar ja, dan denk ik ook weer ze zal het straks allemaal moeten delen en dan kan het niet meer zo makkelijk… misschien help ik mezelf nu in een lastig parket, want straks wil ze alleen nog maar maar bij me zijn, maar ze is ook zo’n werelds wijfie! 😉 Zal wel weer overgaan! Mama is gewoon veel thuis en lekker emotioneel natuurlijk, dus voelt Danique-je dat ook! Nou tijd voor een bevalling zou ik zeggen! 🙄