Ondanks het vertrouwen dat men in mij had heeft mama toch staan huilen terwijl ze haar verhaaltje moest voorlezen! Maar… deze keer heb ik het wel zelf afgemaakt! Tijdens onze trouwdienst kon ik geen woord meer door mijn keel krijgen en nu heb ik met wat horten en stoten toch mijn verhaal voor mijn lieve kleine Dean gedaan! Het was ook best een stukje uit mijn hart en dat wilde ik ook graag opzeggen! 😉
Ik vond het een hele mooie dienst! Lekker rustig en geordend, Alle kindjes stonden even in the picture en het dopen was heel mooi! 😉 Het aller aller allermooiste en liefste vond ik dat mijn kleine Danique-je haar broertje een kusje gaf op zijn hoofdje toen hij net gedoopt was. Misschien wilde ze de druppels eraf halen, want ik hoorde achteraf nog dat ze met haar tong buitenboord hing, maar dat is niet abnormaal bij de lekkere smakzoenen van Danique 😉
Na de doop zijn we in de Korenbeurs nog koffie en gebak gaan eten en drinken, met alle mensen die in de kerk voor onze Dean gekomen zijn. En dat waren er super veel! Echt heel ontroerend moet ik zeggen. Heb ook tegen alle mensen gezegt dat ik het heel mooi vond dat ze erbij waren! Gelukkig had ik zoveel boekjes gemaakt! 😉

This entry was posted on woensdag, september 20th, 2006 at 20:05 and is filed under Dean. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.