Nog even over deantje… Onze dean wordt relaxer en dat merk je vooral als je lekker met hem aan het spelen bent, zijn armen open & dicht doet en zijn benen beweegt, dan voel je nu steeds minder weerstand. Hij lacht ook veel meer en gaat leuke geluiden produceren! Hij herkent je ook en is stiekem ook een smeerlapje! Bij je liggen en rondkijken met een lach op zijn gezicht en als je hem weglegt heel hard huilen, totdat hij weer in je armen ligt… Maar gelukkig het gaat de goede kant op. Vrijdag moet ik nog naar Frank Vermeule en dan zien we weer verder!