Onze Dean is naar het cb geweest (consultatiebureau) en heeft natuurlijk weer een gewicht en lengte meegekregen. Hij weegt ongeveer 9500 gram en is 75 cm lang… wel vreend vond ik want Deantje heeft soms al maat 86 aan en het staan hem dan prima! Hij is niet te op de lijn aan het stijgen maar juist aan het minderen. Niet dat hij er slecht uit ziet, maar hij blijft niet aan de top zitten en dat is ook helemaal niet erg! Een dikkertje dap is nou ook niet altijd goed. 😉 Hij ziet er goed en gezond uit en ik vind hem de fantastische vent op deze aardbol! knipoog van mama! 😉

Dean heeft een nieuwe politiefiets gekregen van Rolanda en Frank! Een toevallige meevaleer voor Rolanda 😀 en daar stond ie… de gloednieuwe fiets van dean (en nu even voor Danique) want die past er op dit moment goed op!
😆 Ze zijn er in ieder geval heel blij mee! Papa is de schuur maar aan het opruimen want we hebben wel heel veel spulletjes die een plaatsje nodig hebben… ballenbak, bolderkar, auto’s en fietsen… maar straks als het weer lekker weer wordt kunnen ze er heerlijk mee buiten spelen! 😉

Wat een grote vent is mijn Deantje… Hij was laatst op het bureautje en woog 8365 gram, zijn koppie is 44.2 cm en zijn lijf is alweer 71 cm! Gisteren was hij precies een half jaar op de verjaardag van zijn oma Vermuë. Hij eet tegenwoordig een lekker fruithapje tussendoor en ook al fijngemalen avondeten en een korst brood of een rijstewafeltje…(vindt mama zo lekker ruiken…)

En natuurlijk onze kleine Dean niet vergeten… vandaag bij het Hummeltje in Goes een heel leuk vest gekocht van Miniman, een beige kabelvest, echt heel leuk! Wel een beetje breed, maar ja onze Dean wordt ook flink, dus hij groeit er vanzelf wel in! 😉
Vandaag is hij voor het eerst meegeweest naar het lunchcafe ‘t Stadhuis, waar we een lekkere boterham hebben gegeten met Dennis en Danique! Dean een flesje erbij en daar zaten we… Hele onderneming als je naar de stad gaat met die twee, maar gelukkig wilde Dennis wel voor de gezelligheid mee! THX Deuntje! x 😀

Dean was vandaag bij Frank Vermeule en het ging erg goed met hem. Voor het eerst was hij heel rustig en kon Frank ook goed voelen dat het beter gaat met hem. Gelukkig maar, want we zijn al best wel een aantal keren bij hem geweest! Nu moeten we 5 januari weer en dan gaat Frank weer voelen en kijken of alles nog goed zit. Dean zijn hoofdje is in ieder geval goed opgeknapt, niet dat er zo’n vreemde vorm in zat, maar zijn achterste schedeldelen waren een beetje verschoven zeg maar, zodat hij er toch wat last van had. Dat gebeurt trouwens heel vakk bij babies de laaste jaren omdat er wordt geadvisserd om alle babies op de rug te slapen te leggen… 😕 Alleen Dean had er een beetje last van!

Vrijdag ga ik met Danique naar Frank Vermeule. Zij heeft steeds last van haar longetjes (voor wie de site volgt is dit al oud nieuws… 😉 ) en hij kan haar waarschijnlijk helpen om in ieder geval de longen soepel te houden. En wie weet vindt hij ook manier om alles wat minder gevoelig te maken. Laten we hopen van wel! Ben benieuwd wat er uit gaat komen!

En ja! we hadden gelijk… Dean heeft zijn eerste tandje gekregen. Je volet alleen nog maar een puntje en ziet een wit stipje, maar het begin is er! 😉 Wel na een enorme slechte nacht voor papa, mama en dean, want hij heeft heel veel gehuild, voelde warm aan en was alleen maar tevreden als hij bij papa en mama lag… (mama’s kindje… 😀 ) Dus vanmorgen wa sik nog net op tijd voor het bureautje… Dean had om 9 uur een afspraak en kwart voor 9 maakte Danny mij wakker voor het telefoonnummer om af te bellen, want Dean zou een prikje krijgen! Deze hebben we twee weken uitgestelt, want ik ga hem in deze toestand geen inenting geven. 😕 Daar heeft zijn lijfje en gestel niets aan op dit moment! Gelukkig deden ze er niet moeilijk over en hebben we gewoon de routine dingen wel kunnen doen! Dean weegt nu… schrik niet 7630 gram (Danique woog op die leeftijd +/- 4 1/2 maand 5835 gram) En zijn lengte is nu 68.5 cm ( Danique was toen 62 cm.) En zijn hoofdje is 43.3 cm (Danique was toen 40.8 cm)Dea is echt een lekkere vent! 😉

Nog even over deantje… Onze dean wordt relaxer en dat merk je vooral als je lekker met hem aan het spelen bent, zijn armen open & dicht doet en zijn benen beweegt, dan voel je nu steeds minder weerstand. Hij lacht ook veel meer en gaat leuke geluiden produceren! Hij herkent je ook en is stiekem ook een smeerlapje! Bij je liggen en rondkijken met een lach op zijn gezicht en als je hem weglegt heel hard huilen, totdat hij weer in je armen ligt… Maar gelukkig het gaat de goede kant op. Vrijdag moet ik nog naar Frank Vermeule en dan zien we weer verder!

Ik schreef steeds dat het minder ging met Dean maar kan jullie ook wel berichten dat het nu een stuk beter gaat met hem. Hij heeft niet zoveel krampjes meer en kan veel meer lachen! Zelfs schaterlachen als hij echt in een goede bui is! 😉 Zijn zus gaat het ook steeds een beetje leuker vinden. Ik kan het me ook wel voorstellen hoor, steeds een huilend iets in de armen van je mama en dan krijg jij de aandacht niet meer… Nu hij ook heerlijk kan liggen kijken komt Danique wel eens bij hem en aait hem even of geeft een kusje… niets forceren, komt vanzelf! 😀

Ondanks het vertrouwen dat men in mij had heeft mama toch staan huilen terwijl ze haar verhaaltje moest voorlezen! Maar… deze keer heb ik het wel zelf afgemaakt! Tijdens onze trouwdienst kon ik geen woord meer door mijn keel krijgen en nu heb ik met wat horten en stoten toch mijn verhaal voor mijn lieve kleine Dean gedaan! Het was ook best een stukje uit mijn hart en dat wilde ik ook graag opzeggen! 😉
Ik vond het een hele mooie dienst! Lekker rustig en geordend, Alle kindjes stonden even in the picture en het dopen was heel mooi! 😉 Het aller aller allermooiste en liefste vond ik dat mijn kleine Danique-je haar broertje een kusje gaf op zijn hoofdje toen hij net gedoopt was. Misschien wilde ze de druppels eraf halen, want ik hoorde achteraf nog dat ze met haar tong buitenboord hing, maar dat is niet abnormaal bij de lekkere smakzoenen van Danique 😉
Na de doop zijn we in de Korenbeurs nog koffie en gebak gaan eten en drinken, met alle mensen die in de kerk voor onze Dean gekomen zijn. En dat waren er super veel! Echt heel ontroerend moet ik zeggen. Heb ook tegen alle mensen gezegt dat ik het heel mooi vond dat ze erbij waren! Gelukkig had ik zoveel boekjes gemaakt! 😉

Dean is om twee prikken geweest! DKTP/HIB en de nieuwe Pneumakokken prik. Hij weegt nu 5575 gram en is 64 cm lang. 😯
Bij de prikken moest hij heel hard huilen (ik dit keer niet), maar toen hij zijn kleertjes weer aan mocht en de deur uit ging waren de tranen ook weer snel weg. Wereld ventje… 😀

Dean is op het moment erg rustig en kijkt lekker om zich heen. Hij begint zelfs al een beetje te schaterlachen en dat vindt mama leuk!! 8)